Vrouw in de bouw

In de bouw werken is veel leuker dan je zou denken

Na haar studies industrieel product ontwerp in het hoger onderwijs werkte Justine De Maesschalck (31) als technisch tekenaar. Aan een bureau zitten is niks voor haar. Het ontwerpen van gebouwen en het werken met machines en verschillende materialen zijn dingen die haar altijd al interesseerden. Wat als ze die interesses in een werksituatie zou kunnen omzetten? Vier jaar geleden ging Justine als dakwerker aan de slag in het bedrijf van haar ouders ‘Dakconstructies De Maesschalck – Verstuyft’ uit Laarne.

Justine werkte bij ‘De Post’ en probeerde nog verschillende dingen uit. Toen haar vader personeel tekort had, waagde ze haar kans. “Misschien is het interessant om dit te proberen, dacht ik. Eigenlijk sluit het werk als dakwerker aan bij mijn opleiding en bij mijn interesse om met verschillende materialen en machines te werken. Je bent ook bezig met ontwerpen en opbouwen”, vertelt Justine.

Hoogtevrees

Helemaal vanzelfsprekend was haar keuze niet. “De eerste dag dat ik met mijn papa meeging naar de werf, dacht hij dat het niet zou lukken omdat ik te veel schrik had. Ik ben sowieso een klimmer maar grappig genoeg heb ik ook hoogtevrees. In het begin durfde ik bijna niks maar na verloop van tijd was het alsof ik dit werk al heel lang deed. Dag na dag ging het beter. Ik durfde meer en stilaan verdween de schrik.”

‘De Maesschalck – Verstuyft’ realiseert alle soorten dakconstructies gaande van zowel platte als hellende daken, dakpannen, leien, EPDM-daken tot gevelbekleding. “We doen heel veel. Soms rij ik met de camion of mag ik met de kraan werken of haal ik het materiaal uit de camionette. Het liefst werk ik op platte daken maar eigenlijk ook steeds liever op hellende daken met dakpannen of leien. Ik doe mijn werk graag als ik echt goed weet waar ik mee bezig ben. Op hellende daken ben ik lang onzeker geweest maar dat begint nu ook te komen. Eigenlijk doe ik het allemaal graag.”

Zwaar werk

Haar vader was meteen enthousiast toen dochterlief bij hem kwam werken terwijl haar moeder toch wat bezwaren had. Ze vroeg zich af of het zware werk voor een vrouw niet te belastend zou zijn.
“Toen ik bij De Post werkte had ik veel meer last aan mijn rug dan nu. Als ik aan een bureau werk, heb ik pijn aan mijn rug. Ik moet sowieso in beweging zijn. Het is ook te zien wat je moet doen. Van dingen heffen heb ik geen last. Ik heb meer last als ik rare houdingen lang moet blijven aannemen. Gisteren moest ik de hele tijd voorovergebogen met een slijpschijf in de roofing slijpen en dan had ik ’s avonds last van mijn rug. Bij een normale houding valt het werk heel goed mee.”

Vroeger was in de bouwsector werken waarschijnlijk een pak zwaarder dan nu. Intussen zijn er al zodanig veel machines en hulpmiddelen die het werk verlichten.

Justine De Maesschalck

Technisch tekenaar

Wapenen tegen de koude

Justine is aan het werk op het platte dak van een appartementsblok in Sint-Niklaas. De ruimtes zijn volledig gestript en in het gebouw zijn nauwelijks ramen en deuren. De schrale winter laat zich voelen maar Justine is in tegenstelling tot mezelf op alles voorbereid. “Ik draag warm thermisch ondergoed en warme werklaarzen. Het enige waar ik niks aan kan doen zijn mijn handen. Dat is soms afzien. Soms heb ik tien paar handschoenen mee en trek ik bij elke pauze een nieuw paar aan.”

Familiebedrijf

Justines vriendenkring was niet echt verrast door haar keuze. Ze kennen haar als iemand die vanalles wil maken en graag bezig is. Maar in een familiebedrijf werken onder de hoede van haar vader was dat niet om problemen vragen, dachten haar vrienden.
“Samenwerken met mijn vader is niet altijd gemakkelijk maar we doen ons best om het aangenamer te maken. Ik denk dat we alle twee wat aanpassingen hebben gedaan om naar elkaar toe te groeien. Vroeger ging ik als vakantiejob wel eens mee met mijn papa. We hebben weiden met paarden en daar moest ook met machines gewerkt worden. Dat heeft me altijd aangetrokken, of zoals zelf mijn kamer schilderen en kastjes maken.”

De handigheid van Justine wordt wel vaker opgepikt. Voor ze ook maar de vraag krijgt uit haar omgeving, stelt ze zelf voor om te helpen.

Slimme manier

Intussen volgde Justine verschillende opleidingen zoals een opleiding werken met een kraan en een opleiding EPDM plaatsen. “Een kraan besturen doe ik graag. Je moet er leren mee werken. Het is nog altijd met een bang hartje maar het lukt. Mijn collega Maciej wil soms zwaarder werk uit mijn handen nemen maar dat kan ik eigenlijk niet verdragen. Ik wil het zelf doen en kunnen. Wanneer ik niet alles kan wat zij kunnen, dan vind ik mezelf geen meerwaarde voor het bedrijf. Ik voel ook wel dat er veel dingen zijn die je gewoon op de juiste manier moet leren doen om het te kunnen. Er zijn tal van zaken waarbij mannen misschien al sneller hun kracht inzetten. De beste manier is eigenlijk door op de juiste wijze te werken, wat minder belastend is voor het lichaam. Als je een zware ladder op een bepaalde manier vastneemt, is dat helemaal niet meer lastig. Mijn papa is daar een kei in. Zo heb ik al veel van hem geleerd zodat ik mijn lichaam minder belast en geen kracht moet gebruiken. Kiezen voor de slimme manier van werken zou ook voor mannen handig zijn.”

Of ze dit werk ook andere vrouwen zou aanraden, willen we nog weten. “Ik heb vriendinnen waarvan ik denk dat ze dit werk echt ‘wijs’ zouden vinden. Het is een leukere job dan je zou denken. Werken in de bouw is zeker niet voor alle vrouwen weggelegd, maar ik denk wel dat meer vrouwen voor dit werk geschikt zijn dan ze zelf denken. Vroeger was de bouw waarschijnlijk een pak zwaarder dan nu. Intussen zijn er al zodanig veel machines en hulpmiddelen die het werk verlichten. Dit maakt het voor vrouwen doenbaar om het vol te houden. Werken in een mannenwereld is voor mij geen probleem. Ik heb niet echt het gevoel dat er een verschil is tussen mannen en vrouwen. Tot nu toe heb ik enkel positieve ervaringen gehad. Met mijn collega Maciej is het heel fijn samenwerken”.