Een vrouw met vuur en passie

Van sales naar sanitair

Carmen had lang een salesfunctie in het bedrijf van haar ouders, maar daarna heeft ze zich omgeschoold tot expediteur en deed ze de import van American Classic Cars. “Ik moest het volledige dossier van de klant van A tot Z beheren. De hele papierwinkel, bij elke nieuwe klant begin je weer van voor af aan. Dat maakte me op den duur zo ongelukkig. Het was als dweilen met de kraan open.” Tijd voor verandering vond Carmen en ze besloot zich om te scholen. “Ik heb de bouwsector altijd fascinerend gevonden. Huizen zullen er steeds zijn in zoveel vormen, persoonlijkheden of karakters. Via de VDAB kon ik een opleiding volgen waarin je kennismaakt met alle disciplines in de bouw om voeling te krijgen met de sector en om te weten welke richting het best bij jou past. Daarna kan je doorvloeien naar de door jou gekozen richting.”

Tijdens haar traject is ze uitgekomen bij elektriciteit en loodgieterij. Dat was net iets complexer dan de andere richtingen, maar daar houdt Carmen wel van. Op een bepaald moment werd er een opleiding opgestart voor verwarmingstechnieker en deed ze mee aan de examens. Toen bleek dat ze het juiste profiel had, heeft ze de opleiding verdergezet. Intussen werkt ze bij Quality Environment in Schoten. “De job evolueert constant en ik moet nog altijd veel studeren. Om de zoveel tijd zijn er updates en aanpassingen aan de wetgeving.”

Techniek zit in het DNA

Als verwarmingstechnicus heeft Carmen verschillende taken. Bij de eerste opstart kijkt ze de installatie na en maakt ze de keuringsattesten op. Verder doet ze ook het onderhoud van de verwarmingsketels, zorgt ervoor dat alles conform is en de verbranding goed zit. Daarnaast herstel ik defecten aan de installatie. Ik doe vooral het onderhoud van de ketel zelf en kleine randherstellingen zoals het herstellen van een pompje. Geen plaatsingen, dat had ik graag bijgeleerd. Als je weet hoe een installatie geplaatst is, begrijp je beter de werking.

Het onderhouden en herstellen van mazoutketels doe ik het liefste. Ik hou van de klassieke, basic techniek van een verbrandingsmotor. Ik vind het plezant om het probleem te zoeken en de brander precies af te stellen. Als het jaar nadien de ketel nog proper is, ligt dat aan een juiste afstelling en dat vind ik top.” De link met de autosector zit er duidelijk in… Zo vertelt Carmen dat het in haar bloed zit, in haar roots. “Mijn vader is mottotechnieker en mijn broer in Canada is sneeuwscootertechnieker. Het zit in ons DNA. Onbewust pik je die dingen op.”

Girlpower

“Op de werf ben ik de enige vrouw. Ik heb bij verschillende bedrijven gesolliciteerd. Er was nergens een vrouw in dienst voor de functie die ik wou. Bedrijven trokken soms grote ogen omdat dit buiten hun verwachtingen ligt. Anderzijds was er een enorme fascinatie. Dames in de loodgieterij, dat gaat moeilijk worden. Bedrijven zijn daar niet op voorzien, zei mijn eerste docent instructeur bij de VDAB. Er is echter een groot tekort aan goede krachten in onze sector. Anderzijds is het bon ton om een vrouw aan te nemen. Dat staat goed op de PR van een bedrijf.”

De aandacht voor vrouwen in zogenaamde mannenberoepen leeft momenteel. Waarom bijvoorbeeld niet kiezen voor een vrouwelijke bouwmeester? “Ik vind dit een goede evolutie. Daarom wou ik graag deelnemen aan deze reeks. Dames moeten wat gemakkelijker over die drempel geraken. Ik ontmoet ook vaak vrouwen die de boot gemist hebben omdat ze in een andere tijdsgeest opgroeiden. Veel vrouwen met een gezin mochten geen technische opleiding volgen, mochten hun hart niet volgen.” 

“Fysiek vormt het werk geen probleem. Meestal vind je wel een praktische oplossing om hetzelfde te bekomen. Wat ik wel een beperking vind, is een gezin. Ik wil ook tijd kunnen doorbrengen met mijn zoontje en dit vind ik het moeilijkste deel aan mijn job. Het zijn soms lange dagen of weekends waarin je van wacht bent. Bij ‘Quality Environment’ houden ze rekening met mijn gezinssituatie. Ik heb goede collega’s en er is veel collegialiteit en begrip.

Over de drempel

Ik ben leergierig dus intussen blijf ik mezelf verder vormen en bijscholen. Ik hou van afwisseling want als het wat te saai wordt, wil ik iets anders gaan doen. Nieuwe dingen proberen of ergens opnieuw beginnen boezemt me geen angst in. Dat is ook de reden waarom ik de stap naar de bouwsector heb kunnen zetten. Je kunt mensen echt wel gelukkig maken. Niets is zo erg als een verwarming die uitvalt op een koude winterdag. Dan staat daar ineens de held die je terug van warmte en van warm water voorziet. Dat doet iets met je. Je krijgt veel appreciatie voor je werk en dat geeft voldoening.”  

“Als je wat ouder bent, lijkt de drempel hoog, maar er hoeft geen drempel te zijn. Ik heb me pas op mijn dertigste aan de sprong gewaagd. Ik moest iets veranderen anders zou ik nooit gelukkig zijn. Heb vooral geen schrik om over die drempel te stappen. Je gaat er geen spijt van krijgen en het valt veel beter mee dan je verwacht. Volg je instincten want dat wordt veel te weinig gedaan en vaak weggecijferd door ratio. In de bouw is er zoveel werk, voor elk wat wils.” 

www.qe.be